O początkach instytucji notariatu w wielkim skrócie

utworzone przez | 9 marca 2022 | Czynności notarialne

Zalążków instytucji notarialnych należy doszukiwać się w zamierzchłych czasach starożytności, kiedy to krystalizujące się prawo rzymskie, będąc pod niebagatelnym wpływem prawodawstwa  państw hellenistycznych, ewoluowało do postaci  skodyfikowanej. Siłą rzeczy pociągało to za sobą rozbudowę aparatu biurokratycznego, w którym coraz silniejszą pozycję zajmują wyspecjalizowani i posiadający koncesję władz – tabelliones  – urzędnicy sporządzający dokumenty stwierdzające dokonanie czynności prawnej, testamenty, podania, skargi i odwołania od decyzji organów administracji. Noty sporządzane przez tabelliones nie miały jeszcze rangi dokumentu publicznego, niemniej były już pierwotną formą  zapisu notarialnego.

W ślad za postępem piśmiennictwa i romanizacji Europy następuje wzrost roli notarii publici – urzędników będących osobami zaufania publicznego i chronionych autorytetem państwa. Podbój Italii przez Karola Wielkiego przyczynił się do dalszego rozwoju notariatu. Powszechnie praktykowany i akceptowany staje się obowiązek protokołowania przez notariuszy rozpraw sądowych, sporządzania testamentów i umów sprzedaży. Kolejne wieki przynoszą formalizowanie się instytucji notariatu, zawiązywania się jego samorządu oraz  ekspansję na nowe terytoria: Francji, Hiszpanii, Niemiec, Anglii i ich systemów prawnych.

Początki notariatu w Polsce

W wiekach średnich potężną rangę uzyskuje notariat kościelny, który wraz z notariuszami papieskimi trafia do Polski już w XIII wieku. Na ten okres datuje się zaczątek rozwoju polskiego notariatu. Przy okazji sporów toczonych pomiędzy Władysławem Łokietkiem a zakonem krzyżackim przed sądem papieskim istotną rolę odegrały dokumenty pisemne uzyskujące moc prawną. Wraz z ewolucją polskiego prawa następowała ewolucja instytucji notarialnych, w tym rejentury, która w okresie Rzeczypospolitej stała na straży obrotu nieruchomościami. Ze względu na ściśle stanowy charakter prawa polskiego kancelarie notarialne działały równocześnie przy dworach, biskupstwach i  miastach, niejednokrotnie w oparciu o rozmaite zapisy prawne, bądź nawet bez skodyfikowanych przepisów, przed notariuszem nie stawiano bowiem wymogu legitymowania się posiadaniem wyższego wykształcenia, musiał jednak przynależeć do stanu szlacheckiego. Dopiero działalność Akademii Zamojskiej u schyłku XVI wieku  przyniosła zmiany w tym zakresie i jako jedyna
w Polsce mogła promować notariuszy publicznych.

Rozbiory przynoszą kres polskiego notariatu. Siłą rzeczy terytoria pod władzą poszczególnych zaborców funkcjonowały w oparciu o obce systemy prawne. Dopiero po odzyskaniu niepodległości nastąpił ponowny rozwój instytucji notarialnych, by w roku 1934, w oparciu o ,,Prawo o notariacie’’, nadać zawodowi notariusza  statut  wolnego zawodu. W świetle rozporządzenia Prezydenta RP – notariusz musiał mieć ukończone 30 lat życia, uzyskać trzystopniową edukację prawniczą, pomyślnie złożyć egzamin notarialny i odbyć pięcioletnią asesurę notarialną. W kompetencji ministra sprawiedliwości leżało mianowanie notariuszy
i wskazywanie im miejsca siedziby kancelarii notarialnych na obszarze objętym właściwością miejscową sądu okręgowego.

Instytucja notariatu po II wojnie 

Okres II wojny światowej przyniósł niepowetowane straty w inteligencji polskiej. Represje hitlerowskie nie oszczędziły notariuszy. Historia powojenna do roku 1989 odebrała notariuszom samorząd notarialny i  przywileje wolnego zawodu oraz uczyniła ich gabinety kancelariami państwowymi.  Do właściwości państwowych biur notarialnych stopniowo przypisano także czynności należące wcześniej do właściwości sądów; w tym m.in.: postępowanie nakazowe i upominawcze, zabezpieczenie spadku, a nawet prowadzenie ksiąg wieczystych. Dwuletni etap transformacji ustrojowej przywrócił notariuszom status wolnego zawodu i samorząd notarialny, ale dopiero uchwalenie w 1991 roku nowego prawa o notariacie w pełni przywrócił profesji notariusza pozycję zawodu zaufania społecznego.

Pełnomocnictwo w świetle kodeksu cywilnego

Pełnomocnictwo umożliwia osobie, która je posiada, zastępować nas przy określonej czynności. Najczęściej dotyczy ono spraw urzędowych, występowania w naszym imieniu przed sądem, czy zawierania umów. W jaki sposób następuje ustanowienie pełnomocnika, kto i w jakich okolicznościach może nim zostać? Co jeszcze warto wiedzieć o pełnomocnictwie dowiecie się w dalszej części artykułu.

O zakresie czynności notarialnych

Spectrum czynności notarialnych jest o wiele szersze, niż powszechnie przyjęło się pojmować i nie ogranicza się tylko do sporządzania aktów notarialnych. W poniższym artykule nakreślimy zarys praktyk notarialnych, by w formie ,,pigułki wiedzy’’ przybliżyć Państwu profil działalności kancelarii notarialnej.

Spadkobierca ustawowy i testamentowy

Spadkobierca zgodnie z definicją jest to podmiot, na którego przechodzi ogól praw i obowiązków po osobie zmarłej. W prawie wyróżnić możemy spadkobiercę ustawowego i testamentowego. Na czym polega różnica między nimi i kto może zostać spadkobiercą, a kto takiej możliwości nie ma? Ta wiedza przyda się każdemu!

UMOWA NAJMU OKAZJONALNEGO U NOTARIUSZA

Artykuł ten kierujemy do osób, które z różnych względów ,,chciałyby, ale boją się’’ wynająć mieszkanie. Obawiają się zaostrzonych rygorów prawa lokalowego, obowiązującego w polskim prawie zakazu ,,eksmisji na bruk’’ oraz komplikacji wynikających z podpisania umowy z ewentualnymi nieuczciwymi bądź uciążliwymi lokatorami. Istnieje proste wyjście z takiej sytuacji i furtka w postaci umowy najmu okazjonalnego w formie aktu notarialnego.

PRZEBACZENIE UCHYLA WYDZIEDZICZENIE

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2018 roku: ,,Przebaczenie przez spadkodawcę uprawnionemu do zachowku może nastąpić także po wydziedziczeniu go w testamencie i do swej skuteczności nie wymaga zachowania formy testamentowej’’.
Sprawa dotyczyła wydziedziczenia na mocy testamentu jedynej córki spadkodawczyni. Jako powód wydziedziczenia matka wskazała niewdzięczność i do dziedziczenia powołała swoją siostrę. Przed śmiercią doszło do pojednania między matką a córką, jednak nie znalazło to formalnego odzwierciedlenia w postaci zmiany testamentu. Matka zmarła, a córka wystąpiła do ciotki o zachowek. Sprawa oparła się o sąd pierwszej instancji, który powództwo oddalił uzasadniając to brakiem dokumentu prawnie potwierdzającego zmianę relacji między spadkodawczynią a jej córką. Powódka złożyła apelację. Sąd II instancji powziął wątpliwość i przedstawił Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne: Czy przebaczenie przez spadkodawcę uprawnionemu do zachowku po sporządzeniu testamentu uchyla zawarte w nim wydziedziczenie, jeśli akt ten nie znalazł odzwierciedlenia w nowym testamencie zmieniającym lub odwołującym poprzedni?
Sąd Najwyższy uchwalił, iż przebaczenie przez spadkodawcę może nastąpić po sporządzeniu testamentu i nie wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Uzasadniając swoją decyzję SN dodał, że inna treść orzeczenia przeczyłaby głównej zasadzie prawa spadkowego, którego istotą jest ochrona więzów rodzinnych.

* Sygnatura sprawy w Sądzie Najwyższym III CZP 37/18

Nierówne udziały w majątku wspólnym – o tym warto wiedzieć

Nierówne udziały w majątku wspólnym są przewidziane przez polskie ustawodawstwo. Może się to zdarzyć w majątku wspólnym małżonków, jeżeli zostaną spełnione następujące przesłanki tj. niejednakowy sposób przyczyniania się małżonków do powstania tego majątku oraz ważne powody. Istotna pozostaje jednakże okoliczność, że obie te przesłanki muszą być spełnione łącznie i pozostawać, w określonej relacji względem siebie.

Odrzucenie spadku – co należy wiedzieć?

Odrzucenie spadku jest możliwe i niekiedy konieczne. W poniższym artykule odpowiemy na pytanie, w jakich okolicznościach może ono nastąpić. Dlaczego warto w tej sytuacji zwrócić się do notariusza? No i najważniejsze – kto i w jaki sposób może odrzucić spadek? Pamiętajmy, że spadek nie zawsze jest tożsamy z szybkim wzbogaceniem się, choć często mylnie jest on tak pojmowany. Co w sytuacji, gdy mamy otrzymać w spadku długi?

Akt notarialny – co powinien zawierać?

Akt notarialny ma swoją strukturę, a więc sposób rozmieszczenia elementów składowych, które są jego nieodłączną częścią. Z artykułu dowiedzą się Państwo, z czego musi być zbudowany akt notarialny, co w sytuacji, gdy akt notarialny zawiera przeniesienie, zmianę lub zrzeczenie się prawa ujawnionego w księdze wieczystej.

O korzyściach płynących ze współpracy z notariuszem – cześć II

W poprzedniej części artykułu wykazaliśmy, w odrobinę przewrotny sposób, iż doświadczenie życiowe uczy, że należy przeciwdziałać nierozważnym i lekkomyślnym działaniom. Zabezpieczamy i planujemy przyszłość swoją oraz swoich najbliższych w sferze materialnej i duchowej. Coraz częściej korzystamy z pomocy doradców rozmaitych profesji: bankowych, ubezpieczeniowych, podatkowych. Posiadanie fachowego wsparcia w każdej niemal dziedzinie życia, staje się normą. Do grona ,,swoich’’ lekarzy, spowiedników, fryzjerów, powoli dołączają trenerzy personalni, psychoterapeuci, dietetycy. Jest to dowód nie tyle wzbogacania się Polaków, ile – rozwoju świadomości społecznej, za którym w naturalny sposób winien postępować wzrost kultury prawnej.

O wizycie ,,statystycznego Polaka’’ w kancelarii notarialnej

W tej materii dane są bezwzględne i przerażające równocześnie. Otóż: tzw. ,,przeciętny Polak’’ odwiedza kancelarię notarialną raz w życiu. Niby każdy ma świadomość posiadania konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a o ,,świętym prawie własności’’ głośno bywa przy okazji afer reprywatyzacyjnych, statystyki – ani drgną!

Taksa notarialna – mity i fakty

O niebotycznych wynagrodzeniach pobieranych przez notariuszy krążą legendy. Trudno dociec, kto jest ich autorem, skoro, jak wykazano w poprzednim artykule, ,,Statystyczny Polak’’ bywa gościem nader rzadko spotykanym w kancelarii notarialnej. Niemniej; mit istnieje i pora się z nim rozprawić za pomocą faktów, czyli bezwzględnie.

Przesunięcia majątkowe między małżonkami

Z chwilą zawarcia związku małżeńskiego w myśl ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, pomiędzy małżonkami powstaje wspólność majątkowa, zwana również wspólnością ustawową, która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje lub jedno z małżonków.
W przypadku zawarcia związku małżeńskiego, gdzie przyszli małżonkowie podpisali umowę majątkową małżeńską wprowadzającą w ich związku małżeńskim rozdzielność majątkową, zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później stanowi własność i majątek osobisty jednego z małżonków.