Artykuł ten kierujemy do osób, które z różnych względów ,,chciałyby, ale boją się’’ wynająć mieszkanie. Obawiają się zaostrzonych rygorów prawa lokalowego, obowiązującego w polskim prawie zakazu ,,eksmisji na bruk’’ oraz komplikacji wynikających z podpisania umowy  z  ewentualnymi nieuczciwymi bądź uciążliwymi lokatorami. Istnieje proste wyjście z takiej sytuacji i furtka w postaci umowy najmu okazjonalnego w formie aktu notarialnego.

Notariusz, sporządzając powyższą umowę, będzie z jednej strony miał na uwadze przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów, z drugiej zaś – dopilnuje, aby najemca złożył oświadczenie, w którym na podstawie artykułu 777 Kodeksu postępowania cywilnego poddaje się egzekucji oraz jednocześnie zobowiązuje się do opróżnienia i wydania mieszkania w terminie wskazanym w żądaniu opuszczenia lokalu. Konieczne jest, aby umowa najmu okazjonalnego wskazywała tak zwany lokal zastępczy, czyli mieszkanie, do którego mógłby wprowadzić się najemca w przypadku wykonania egzekucji wraz ze zgodą właściciela wskazanego lokalu.

Umowa najmu okazjonalnego zawarta w formie aktu notarialnego znacząco skraca czas usunięcia ,,niepożądanego’’ najemcy z mieszkania. Lokator zobowiązany jest, maksymalnie w ciągu siedmiu dni od daty otrzymania pisemnego wezwania, do opuszczenia lokalu. W razie, gdyby nie zastosował się do tego, właściciel ma prawo zwrócić się do sądu o nadanie aktowi notarialnemu klauzuli wykonalności. Dzięki temu wynajmujący nie musi wszczynać sprawy o eksmisję, a najemca zobowiązany jest do bezzwłocznego opuszczenia lokalu.

Gwoli ścisłości dodać należy, że uprawnione do wynajmu okazjonalnego są jedynie osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, a okres w którym umowa obowiązuje, nie może przekraczać dziesięciu lat. Po tym czasie – umowa może zostać wznowiona – o ile obie strony: wynajmujący i najemca; sobie tego zażyczą.