O etosie zawodu notariusza
Powszechnym jest mniemanie, iż zawód notariusza to niezwykle użyteczna, ale i bardzo monotonna profesja, która nie wymaga szczególnej samodzielności i kreatywności ze strony parającej się nią osoby. Nic bardziej mylnego!
Specjalność ta figuruje na liście zawodów zaufania publicznego, co za tym idzie – wymaga zaangażowania własnego i stworzenia szczególnej więzi o charakterze poufnym opartej na zaufaniu, wiedzy i kompetencjach posiadanych przez notariusza. Rejent osobiście sprawuje powierzone mu czynności i ponosi cywilną odpowiedzialność za należyte ich przeprowadzenie, przy czym ma prawo do podejmowania autonomicznych i niezależnych decyzji w ramach wykonywanego zawodu.
Notariusz spełnia niezwykle odpowiedzialną ,,misję podwójnego agenta w prawie’’,
z jednej strony bowiem ma za zadanie: aktywnego, prawnego doradzania, czasem wielu stronom składającym oświadczenie woli, z drugiej zaś ciąży na nim obowiązek nadania złożonym w jego obecności deklaracjom – wymaganej formuły prawniczej przy tworzeniu dokumentu o mocy urzędowej. Zobowiązany jest również do przechowywania dokumentów
i sporządzania z nich odpisów mających wagę oryginałów.
Rangę tej profesji jednoznacznie wykłada definicja notariatu i jego ustroju określona na Kongresie Notariuszy Międzynarodowej Unii Notariatu Łacińskiego (Polska jest jej członkiem od 1992r.) w 1984 roku we Florencji: ,, Nowoczesny Notariat stanowi organizację, w której w oparciu o obowiązujące przepisy prawa i w określonych uwarunkowaniach, w zakresie nieprocesowej dziedziny prawa, prawnicy o wysokich kwalifikacjach z wyższym wykształceniem uniwersyteckim tworzą dokumenty o charakterze publicznym, będąc w szczególnej służbie prawniczej oddanym społeczeństwu poprzez wykonywanie wolnego zawodu notariusza – osoby zaufania publicznego”*.
Piastowanie stanowiska notariusza jest zaszczytnym obowiązkiem.
*cytat za: http://www.rejent.com.pl/app/appStowarzyszenieS/publikacje/1991/6/5.pd
O zakresie czynności notarialnych
Spectrum czynności notarialnych jest o wiele szersze, niż powszechnie przyjęło się pojmować i nie ogranicza się tylko do sporządzania aktów notarialnych. W poniższym artykule nakreślimy zarys praktyk notarialnych, by w formie ,,pigułki wiedzy’’ przybliżyć Państwu profil działalności kancelarii notarialnej.
O korzyściach płynących ze współpracy z notariuszem – część I
BLOG Od dziecka, na drodze własnych i cudzych doświadczeń uczymy się, że każde nasze działanie przynosi konsekwencje w postaci swoich skutków. Akcja przeradza się w reakcję, jak w przypadku sporządzenia przez Bolesława Krzywoustego testamentu,...
O początkach instytucji notariatu w wielkim skrócie
Zalążków instytucji notarialnych należy doszukiwać się w zamierzchłych czasach starożytności, kiedy to krystalizujące się prawo rzymskie, będąc pod niebagatelnym wpływem prawodawstwa państw hellenistycznych, ewoluowało do postaci skodyfikowanej. Siłą rzeczy pociągało to za sobą rozbudowę aparatu biurokratycznego, w którym coraz silniejszą pozycję zajmują wyspecjalizowani i posiadający koncesję władz – tabelliones – urzędnicy sporządzający dokumenty stwierdzające dokonanie czynności prawnej, testamenty, podania, skargi i odwołania od decyzji organów administracji.
O wizycie ,,Statystycznego Polaka’’ w kancelarii notarialnej
W tej materii dane są bezwzględne i przerażające równocześnie. Otóż: tzw. ,,przeciętny Polak’’ odwiedza kancelarię notarialną raz w życiu. Niby każdy ma świadomość posiadania konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a o ,,świętym prawie własności’’ głośno bywa przy okazji afer reprywatyzacyjnych, statystyki – ani drgną!
O taksie notarialnej – mity i fakty
O niebotycznych wynagrodzeniach pobieranych przez notariuszy krążą legendy. Trudno dociec, kto jest ich autorem, skoro, jak wykazano w poprzednim artykule, ,,Statystyczny Polak’’ bywa gościem nader rzadko spotykanym w kancelarii notarialnej. Niemniej; mit istnieje i pora się z nim rozprawić za pomocą faktów, czyli bezwzględnie.
